„Podróż to wielce pożyteczna rzecz, bo dzięki niej uruchamiamy wyobraźnię. Cała reszta to jedynie rozczarowania i znużenie. Nasza podróż jest podróżą całkowicie fikcyjną. I w tym tkwi właśnie jej siła.

Biegnie ona od życia aż po śmierć. Ludzie, zwierzęta, miasta i przedmioty, wszystko zostało w niej wymyślone. To jest tylko powieść, nic więcej jak tylko fikcyjna historia.

Każdy zresztą może zrobić to samo. Wystarczy zamknąć oczy.

I tam właśnie jesteśmy, po drugiej stronie życia”.    

Louis-Ferdinand Céline  

Takimi oto słowami z powieści „Podróż do kres nocy” (1932) rozpoczyna się nasza przygoda z sukcesem Paolo Sorrentino.

W pierwszym kwartale 2014 roku film „La Grande Bellezza” wszedł na ekrany polskich kin. Dopiero z czasem zaczęło być o nim głośno. Oglądałam go już kilkakrotnie. Za każdym razem uderza nas coś innego. Raz jest to piękny widok Koloseum, innym razem Tybru, a jeszcze innym – żurawi na tarasie. Jest to opowieść o Jepie Gambardelli – autorze jedynej udanej powieści, która odniosła sukces. Czytając różne recenzje, spotkałam się z tłumaczeniem jako „Wielka niedoskonałość”.  Widzimy obraz Włoch jako kraju dumnego z własnej przeszłości. Rzeczywistość przedstawiona w nim jest światem pustych ludzi, gdzie sacrum miesza się z profanum.

Cóż można powiedzieć o tym dziele? Zawiera w swoim tytule piękno, które powinniśmy dostrzegać każdego dnia. Nie będę opisywać fabuły filmu, chciałabym tylko zachęcić do obejrzenia go i zastanowienia się nad różnymi aspektami w naszym życiu.

Będąc w kinie – już w czasie napisów finalnych – widzowie nadal siedzieli w swoich fotelach i do samego końca kontemplowali widoki Rzymu... Dawno nie spotkałam się z takim zachowaniem.

Nie jest on przeznaczony dla szerokiego grona publiczności. Tylko dla tych, którzy, mając otwarte umysły, potrafią jeszcze dostrzegać moralność. Jest to film, który na długo pozostaje w pamięci.

Danuta Balbus

Na dowód tego, że Rzym jest cudowny, pragnę podzielić się z Wami kilkoma ujęciami z tego miasta, do którego prowadzą wszystkie drogi.

Fot. © Danuta Balbus